Имплант е вештачки корен.

Тој се поставува на местото на коренот од извадениот заб. Денталните импланти се изработени најчесто од титаниум, метал кој е најбиокомпатибилен на коската. Со други зборови, вградувањето на титаниум во коската предизвикува негово интегрирање како тој биолошки да припаѓа тука. Тој феномен бил наречен осеоинтеграција и е откриен од шведска група на научници во 60-тите години од минатиот век. Имплантите се користат за да го заменат забниот корен, да им помогнат на луѓето што изгубиле еден заб, повеќе заби или сите заби.

Во кои ситуации е најпотребен имплант?

Со помош на имплантите, луѓето што ги изгубиле сите заби, наместо да носат мобилна – подвижна протеза, ќе можат повторно да џвакаат со фиксни мостови.

Оние пак што изгубиле само еден заб и треба да добијат мост со стругање на соседните два заба, можат наместо тоа да добијат еден имплант, на местото на изгубениот заб и соседните заби да останат недопрени.

Третата група најчести кандидати за импланти се луѓето што ги имаат сите заби освен катниците само на еден крај од забниот низ. Со тоа тие не можат на џвакаат на таа страна зашто ги изгубиле крајните заби а, не можат да добијат ниту протетски мост затоа што немаат краен носач. За таа цел поставата на имплант како краен носач ја решава ситуацијата и џвакалната функција на таа страна се враќа.